قتل مقابل باشگاه بیلیارد در میدان رازی تهران + عکس
قتلی مقابل باشگاه بیلیارد تهران
پسر
جوان که 13 سال قبل به اتهام شرکت در نزاع خیابانی مرگبار دستگیر و در دو
دادگاه به قصاص محکوم شده بود سرانجام در آخرین جلسه محاکمه از مرگ
گریخت. این قتل Murder شامگاه یکم اردیبهشت 83 در میدان رازی تهران مقابل باشگاه بیلیارد
رخ داد که در جریان آن پسر جوانی به نام سعید با ضربه چاقو جان باخت.
کارآگاهان جنایی نیز در تحقیقات پلیسی ضارب را شناسایی کردند. پسر 17 ساله
که فرهاد نام داشت پس از چند روز تعقیب و جست وجو دستگیر و تحت بازجویی
قرار گرفت. او در بازجویی به کارآگاهان گفت:«وقتی درباشگاه سرگرم بیلیارد
بازی بودم با شنیدن سر و صدای دوستانم که در بیرون از باشگاه دعوا می کردند
بیرون دویدم. برای اینکه آنها را از هم جدا کنم وارد معرکه شدم اما یکی از
دوستانم با میله ای فلزی قصد حمله به من را داشت که عصبانی شدم و با
چاقویی که در جیبم بود ضربه ای به او زدم تا مانع حمله اش شوم و بعد هم از
آنجا فرار Escape کردم.
چند روزی در خانه عمه ام بودم که شنیدم او مرده
است. بدین ترتیب عامل قتل پسر جوان در شعبه 71 دادگاه کیفری محاکمه و به
قصاص محکوم شد. اما دیوان عالی کشور حکم اعدام execution او را نقض کرد و
متهم بار دیگر در شعبه 711 دادگاه کیفری تهران محاکمه شد. اما قضات دادگاه
حکم قبلی را صادر کردند و متهم را مستحق قصاص دانستند، اما این بار هم قضات
دیوان عالی کشور رأی صادر شده را نپذیرفتند.بنابراین متهم برای سومین بار
در شعبه 74 دادگاه کیفری تهران محاکمه شد.
حکم قاتل جوان اعلام شد
این بار قضات متهم را با توجه به ماده 91 ممنوعیت صدور حکم اعدام برای نوجوانان کمتر از 18 سال، وی را به 55 سال حبس و پرداخت دیه محکوم کردند. اما این بار هم قضات دیوان عالی حکم صادرشده را به خاطر نقص در تحقیقات نپذیرفتند تا اینکه صبح دیروز برای بار چهارم متهم پس از 13 سال زنــــــدان در شعبه 4 دادگاه کیفری تهران به ریاست قاضی Judge اصغر عبداللهی محاکمه شد. قضات این دادگاه با توجه به مستندات پرونده و طبق ماده 91 قانون Law مجازات اسلامی متهم را به پرداخت دیه محکوم کردند که پس از تأیید نهایی حکم، متهم به زودی از زندان Prison آزادخواهد شد.
گفت وگو با عامل قتل:
گفت وگو با عامل قتل چند سال داری؟ 30 ساله هستم و زمانی که بازداشت شدم 17 ساله بودم. سیزده سال است در زندانم.
در این مدت در زندان چه می کردی؟ درس می خواندم و با فعالیت های فنی، حرفه ای خودم را مشغول کردم.
چرا
روز حادثه Incident چاقو داشتی؟ چاقو را همین طوری در جیبم گذاشته بودم و
هیچ وقت فکر نمی کردم روزی از آن برای قتل دوستم استفاده کنم.
یکبار از
نزدیک طناب دار را دیده ای از آن لحظه برایمان بگو؟آن لحظات که قرار بود
اعدام شوم هیچ وقت از ذهنم پاک نمی شود، صحنه هولناکی بود.
من معتقدم که مستحق مرگ بودم و اگر خدا خواست که اعدام نشدم فکر کنم تنها به خاطر دعاهای مادرم بود.
در
پای چوبه دار چشم هایم را بسته بودم و برای مردن خودم را آماده می کردم،
در آن لحظه با تمام آرزوهایی که داشتم خداحافظی می کردم و تنها چیزی که از
آن رنج می بردم دل شکسته مادرم بود، ولی نمی دانم چه شد که یک فرد تماس
گرفت و مرا از زندانی Prisoner که برای اعدام برده بودند برگرداندند. فرد
مورد نظر تلفنی از یک مرجع قضایی خبر داده بود که اشکالی از نظر حقوقی در
مورد حکم وجود دارد و به همین خاطر مرا از پای چوبه دار برگرداندند که بعد
در دادگاه دوم از اعدام نجات یافتم.
برای آینده ات چه برنامه ای داری؟ می خواهم کار خوبی پیدا کنم و یک عمر دستبوس مادرم و پدر رنج کشیده ام باشم.
من
13 سال از جوانی ام را پشت میله های زندان هدر دادم آن هم به خاطر یک
حماقت و یک تصمیم عصبی که باید جبرانش کنم. من نباید دوستم را می کشتم و از
این موضوع خیلی پشیمانم و شرمنده خانواده اش هستم.
